„Szacunek dla dziecka” Europejska Konferencja PK OMEP

„Szacunek dla dziecka” Europejska Konferencja Polskiego Komitetu Światowej Organizacji Wychowania Przedszkolnego OMEP

Organizacja konferencji

Polski Komitet Światowej Organizacji Wychowania Przedszkolnego OMEP („Organisation Mondiale pour I’Education Prescolaire”) w dniach 18-20 kwietnia 2012 r. organizuje w Warszawie Europejską Konferencję Naukową pt. „Szacunek dla dziecka”.

Patronat honorowy nad konferencją objęła Małżonka Prezydenta RP pani Anna Komorowska, Minister Edukacji Narodowej i Prezydent m. st. Warszawy. Patronat medialny sprawuje czasopismo dla nauczycieli „ Wychowanie w Przedszkolu.

Miejscem obrad naukowców i praktyków edukacyjnych z całego świata jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie natomiast wizyty studyjne prezentujące przykłady dobrych polskich praktyk w organizacji przedszkoli i szkół zostały zaplanowane w trzynastu warszawskich przedszkolach i dwóch szkołach podstawowych współpracujących z Polskim Komitetem OMEP.

Uczestnicy Konferencji

Uczestnikami konferencji są naukowcy, nauczyciele, trenerzy, lektorzy, przedstawiciele OMEP pracujący lub działający w szesnastu krajach: Chinach, Chorwacji, Cyprze, Czechach, Danii, Grecji, Indiach, Izraelu, Litwie, Norwegii, Nigerii, Polsce, Rosji, Słowacji, Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych Ameryki, Szwecji i Ukrainy. Nauczyciele akademiccy są przedstawicielami następujących ośrodków naukowo-dydaktycznych:

• Canterbury Christ Church University, Great Britain
• Central Michigan University USA
• Chongqing Research Association of Preschool Education, China
• Economical Rating Agency „Interfax – ERA“, Russia
• Europan University Cyprus
• Masaryk University in Brno, Czech
• Moscow Humanitarian and Pedagogical Institute, Russia University of Patras, Greece
• National Technican University, Ukraine
• Oslo University College Norway,
• Siauliai University, Faculty of Education, Lithuania
• Šiauliai University, Lithuania
• Tel Aviv University Israel
• University College Southdenmark, Denmark
• University College, Bergen Norway
• University in Stockholm, Sweden
• University of Crete, Greece
• University of Gothenburg, Sweden
• University of Prešov College of Education, Southwest University, China
• University of Rijeka, Croatia
• University of Zadar, Croatia
• University of Zagreb, Croatia
• Wattsenglish Ltd,
• Wolynski National University im. Lesi Ukrainku, Ukraine

Przedstawiciele nauki polskiej reprezentują czternaście ośrodków akademickich takich jak: Uniwersytet w Białymstoku, Akademię Pedagogiki Specjalnej w Warszawie, UMCS w Lublinie, Uniwersytet Warszawski, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Uniwersytet Zielonogórski, Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie , Uniwersytet Gdański, Uniwersytet Opolski, Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach, Uniwersytet w Bielsku Białej, Akademię Językową ACCESS, Niepaństwową Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Białymstoku, Wyższą Szkołę Filozoficzno – Pedagogicznej „Ignatianum”’ w Krakowie, Szkołę Główną Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.

W konferencji czynny udział zgłosili przedstawiciele praktyków oświatowych z: Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej w Sulejówku, wszystkich oddziałów OMEP w Polsce, Miejskiego Przedszkola Integracyjnego nr 43 w Częstochowie, Szkoły Podstawowej nr 2 Przymierza Rodzin w Warszawie, Przedszkolna nr 100 w Warszawie, Przedszkola Publicznego nr 16 w Ostrowcu Świętokrzyskim, Stowarzyszenia Dalton Polska.

Konferencja pt. „Szacunek dla dziecka” wpisuje się w działalność statutową organizacji OMEP, której zadaniem jest rozwijanie i doskonalenie systemu wychowania i ochrony zdrowia dziecka od urodzenia do 8 roku życia. Pozarządowa organizacja działająca w ponad 70 krajach świata wykorzystuje wszelkie możliwe sposoby promowania najlepszych warunków życia i rozwoju dzieci w rodzinie, przedszkolu i społeczeństwie. Wspomaga każde przedsięwzięcie podejmowane w celu doskonalenia warunków wczesnej edukacji i opieki nad dzieckiem, m.in. wspiera badania naukowe, organizuje konferencje i spotkania, podnosi kulturę pedagogiczną społeczeństwa i personelu pedagogicznego żłobków, przedszkoli i szkół. Od początku powstaną OMEP dąży do wzajemnego zrozumienia między ludźmi z różnych kultur a dzięki temu przyczynia się do utrwalenia pokoju na świecie. OMEP publikuje opracowania specjalistyczne o zasięgu świtowym i wykazy bibliograficzne w poszczególnych krajach dotyczące pedagogiki najmłodszych.

Profile konferencji

Komitet Naukowy PK OMEP złożony ze specjalistów z pięciu ośrodków akademickich (Akademia Pedagogiki Specjalnej w Warszawie, Uniwersytet w Białymstoku, UMCS w Lublinie, Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach, Wyższej Szkoły Filozoficzno – Pedagogicznej „Ignatianum”’ w Krakowie) przygotowując program konferencji „Szacunek dla dziecka” zwrócił uwagę na pięć obszarów szczególnie nurtujących środowisko nauczycieli, naukowców, rodziców i władz oświatowych w krajach stowarzyszonych w OMEP.

Do ważnych problemów związanych z rozwojem i edukacją dziecka wokół, których będą koncentrowały się obrady plenarne konferencji i praca w sekcjach należą:

1. Dziecka sprawy najważniejsze i nieważne.
2. Edukacja i rozwój osobisty w instytucji, obok czy wbrew niej?
3. Odpowiedzialni dorośli w przestrzeni dziecka.
4. Dzieciństwo na marginesie cywilizacji.
5. Idee współczesnej wielokulturowości.

Pierwszy profil konferencji „Dziecka sprawy najważniejsze i nieważne” koncentruje się wokół problematyki poznania dziecka i projektowania działań edukacyjnych na podstawie diagnozy wychowanka. Wśród naukowców i nauczycieli przedszkola, w ostatnich latach, ścierają się dwa podejścia tj. model humanistyczny i technologiczny. W modelu technologicznym celem procesu poznawania dziecka jest zwiększenie skuteczność i efektywności oddziaływań wychowawczych stąd zakłada się, że im więcej wiadomości o wychowanku posiada nauczyciel, tym zwiększa się jego skuteczność. Niestety takie podejście może łączyć się z próbą manipulacji i ideologizacji edukacji. W modelu humanistycznym, wychowanek jest traktowany, jako niezależna osoba, obdarzona swoistym potencjałem rozwojowym. Zatem celem poznania dziecka, jest dostrzeżenie jego możliwości, zainteresowań, by potem moc im sprzyjać poprzez świadomie aranżowanie sytuacji wychowawczych. To podejście wymusza większą niż dotychczas indywidualizację edukacji małego dziecka. Niezależnie od wyznawanego podejścia chodzi generalnie o zasadę „poznać dziecko, aby działać”. Rodzą się, zatem intrygujące pytania badawcze:

• Czy wiedza posiadana przez dorosłych o wychowanku jest stosowana do „układania dzieci” zgodnie z własną ideologią czy służy do ich rozwijania?
• Skąd i co dorośli wiedzą, co dla dziecka jest ważne?
• Czy dorośli znają prawdziwą odpowiedź na pytanie-O czym marzy dziecko a czego się lęka?
• Czy nauczyciele mają świadomość, że w niektórych sferach dziecko przerasta ich swoimi możliwościami rozwojowymi?

Profil drugi „Edukacja i rozwój osobisty dziecka w instytucji, obok czy wbrew niej?” koncentruje się na edukacji dziecka:

• w instytucji (żłobek, przedszkole, szkoła) i jego problemach adaptacyjnych związanych z nowymi warunkami materialnymi, społecznymi i trybem życia. Aktualnie naukowcy obserwują nasilający się proces „instytucjonalizacji dzieciństwa”, w którym to pojawiają się sytuacje, powodujące opanowywanie coraz większych obszarów życia dziecka przez instytucje typu: żłobek, przedszkole, szkołę, świetlicę, koła zainteresowań, kluby sportowe, językowe, grupy muzyczne, językowe, taneczne itp. Wyraźnie jest dostrzegalne zjawisko zawłaszczania czasu i przestrzeni dzieci przez dorosłych.
• obok instytucji, czyli braku upowszechnienia edukacji przedszkolnej dla wszystkich dzieci. Wiele rodzin w Polsce pragnie posłać własne dziecko do żłobka, przedszkola i przez to wyrównać jego szanse edukacyjne. Naukowcy podkreślają, że wysoki poziom warunków kulturalnych i materialnych w rodzinie dziecka, korzystanie wyłącznie z wartościowej edukacji przedszkolnej oraz dobre warunki i wysoka jakość edukacji początkowej w dzisiejszych czasach pozwalają dzieciom w pełni osiągnąć sukces edukacyjny i życiowy.
• poza instytucją, czyli na prawach rodziny do wychowywania dziecka w domu według własnych przekonań i wartości. Ustawa o Systemie Oświaty zezwala rodzicom na organizację edukacji poza instytucją (tzw. edukację domową) i określa warunki otrzymania zgody na realizacje oraz formę kontroli jej przebiegu.

Profil trzeci „Odpowiedzialni dorośli w przestrzeni dziecka” akcentuje ogromną rolę polityków, władz oświatowych, społeczności lokalnych, nauczycieli, rodziców i innych opiekunów tworzących przestrzenie edukacyjne dzieciom. Zgodnie z poglądami konstruktywistów dziecko, jako aktywny podmiot, korzystając z oferowanych bodźców w toku prywatnych/indywidualnych doświadczeń buduje obraz świata i siebie w tej rzeczywistości. Odpowiedzialność dorosłych dotyczy tworzenia:

• środowiska materialnego dziecka (zabawek, gier, mebli, przyborów edukacyjnych),
• przestrzeni przyjaznej rozwojowi dziecka (pokoju dziecięcego, bezpiecznego mieszkania, intrygującej ścieżki edukacyjnej, atrakcyjnego muzeum, placu zabaw lub centrum nauki,),
• bogatego środowiska przyrodniczego (park, łąka, staw, las, pole),
• zróżnicowanego wyposażenia przedszkola, boiska, terenu rekreacyjnego,
• atmosfery emocjonalnej (szacunku, akceptacji dziecka, respektowania jego praw i potrzeb),
• środowiska osobowego (kontaktów z rodzicami, budowania więzi emocjonalnej z członkami rodziny, zabawy z rówieśnikami, korzystania z doświadczeń nauczycieli),
• czasu potrzebnego na odkrycie świata i jego zależności (dorosły ma wystrzegać się pośpiechu i podawania gotowych rozwiązań),
• sytuacji edukacyjnych, które pozwolą dziecku działać/doświadczać w świecie rzeczywistym, w świecie twórczości i świecie wyobraźni.

Kolejny profil „Dzieciństwo na marginesie cywilizacji” zajmuje się problemem dzieciństwa wpisanego w czas przyspieszającego tempa życia, w nieustanny rozwój cywilizacji, w nową technologię i szybki przepływ informacji. Pod wpływem poważnych zmian społecznych i wprowadzania nowatorskich technologii, możemy mówić dziś o zagrożeniach i korzyściach:

• dzieciństwa telewizyjnego, w którym dzieci oderwane są od świata bezpośrednich doświadczeń,
• dzieciństwa komputerowego, zanurzonym w świecie i narracji gier komputerowych, blogów, prywatnych stron internetowych,
• dzieciństwa samotnego, z ograniczeniem lub pozbawieniem bliskich relacji między zapracowanymi członkami rodziny,
• dzieciństwa kontrolowanego, gdzie każdy krok dziecka jest sterowany przez nadopiekuńczych dorosłych,
• dzieciństwa baz tajemnic, którym dorośli próbują poznać i kierować każdym aspektem życia dziecka,
• dzieciństwa zaprogramowanego przez rozwój genetyki, neurodydaktyki, medycyny estetycznej i operacji plastycznych,
• dzieciństwa bez wyobraźni, którą zbyt szybko niszczą przedmioty otaczające dziecko (działania na nich wymagające jedynie wiedzy normatywnej/konwencjonalnej),
• dzieciństwa przebiegającego na marginesie życia społecznego (los dzieci ubogich, niepełnosprawnych, chorych, dzieci ulicy, wykorzystywanych seksualnie, pracujących, dzieci wojny czy dzieci – uchodźców).

Profil piąty „Idee współczesnej wielokulturowości” porusza zagadnienie globalizacji świata i pojawienia się „sąsiadów” o innym kolorze skóry, innego wyglądu, innych praktyk religijnych, odmiennej kuchni a przede wszystkim o innych doświadczeniach. Dlatego edukacja dzieci już na poziomie przedszkola i domu powinna, szerzej niż dotychczas uwzględniać problematykę wielokulturowości świata i konieczności poznawania Innego, bycia z nim i wspólnego działania. Wczesne włączanie dziecka we własną kulturę i religię oraz kulturę i religię Innych/Nowych pozwala mu na budowanie tożsamości wzbogaconej pomysłami ludzi o odmiennych, często i intrygujących doświadczeniach, pozwala doświadczać współpracy z osobami odmiennie definiującymi i rozwiązującymi problemy.

Program i prelegenci

Po uroczystym otwarciu konferencji w dniu 18 kwietnia 2012 r. o godz. 9.30 przez dr hab. Elżbietę Jaszczyszyn z Uniwersytetu w Białymstoku, Przewodnicząca Komitetu Naukowego i dr Ewę Lewandowska z Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie, wiceprzewodniczącą Komitetu Naukowego część akademicką rozpocznie wykład prof. Marii Kielar-Turskiej pt.„Dzieciństwo czasem rodzącej się koncepcji siebie”.

Podczas wykładów plenarnych prof. Ingrid Pramling Samuelsson ze Szwecji przedstawi „Prawa dziecka w praktyce wczesnej edukacji, prof. Anne Greve z Norwegii wygłosi referat „Przyjaźń pomiędzy dziećmi jedno-, dwuletnimi: dylematy i wyzwania“, prof. Dorit Aram z Izralea przybliży temat czytania książek małym dzieciom „Jak nauczyć rodziców wspomagania rozwoju kompetencji społeczno-poznawczych dzieci za pomocą opowiadań”.

W drugiej części obrad konferencji dr hab. Małgorzata Karwowska-Struczyk zaprezentuje referat pt. „Uczestnictwo rodziców w działaniach przedszkola – teoria i praktyka” a dr hab. Janina Uszyńska-Jarmoc zwróci uwagę słuchaczy na zadania stojące przed nauczycielami w referacie pt. „Konektywny nauczyciel w świecie dziecka”

W godzinach popołudniowych odbędą się obrady w trzech sekcjach. Problematyka pierwszej sekcji koncentruje się wokół różnych rozwiązań z zakresu edukacji małego dziecka w Norwegii, Chinach, Polsce, Stanów Zjednoczonych i na Cyprze. Prace rozpocznie prezentacja wykorzystania dogoterapii w pracy z dzieckiem o specjalnych potrzebach edukacyjnych następnie zostaną wygłoszone referaty: prof. Sidsel Hadler-Olsen z Norwegii „W poszukiwaniu Trolla. Jak głos dzieci może być słyszany i wizualizowany w trakcie procesu uczenia się”, dr hab. Joanna Garbula Polska „Świat dzieciństwa w historiach rodzinnych konstruowanych przez dzieci”, Marianna Efstathiadou Cypr „Angażowanie dzieci w skomplikowane formy myślenia matematycznego”, Stephanie Nicole Keck USA „W jaki sposób dzieci korzystając z programów wczesnej edukacji dziecięcej mają okazję do kontaktów z przyrodą?”. Uczestnicy będą mogli zapoznać się z referatami polskich prelegentów dr Mirosława Nyczaj-Drąg „Konieczność i ryzyko instytucjonalizacji dzieciństwa”, Tetyana Malyuhina „Dziecko w świecie dwujęzycznym”,

Druga sekcja pt. „Dziecka sprawy ważne i najważniejsze” zajmie się problematyką szacunku dla dziecka i jego potrzeb okazywaną przez dorosłych (nauczycieli, rodziców, polityków) w Polsce, Szwecji, Czechach i Chorwacji. Uczestnicy obrad zastanowią się także nad przyczynami kryzysu demograficznego w Europie i brakiem szacunku dorosłych dla dziecięcych marzeń.

W trzeciej sekcji pt. „Odpowiedzialni dorośli w przestrzeni dziecka” udział zapowiedzieli naukowcy i nauczyciele z Polski, Chorwacji, USA, Wielkiej Brytanii, Litwy. Prelegenci w tej sekcji skoncentrują się na diagnozie dziecka i jego środowiska kulturowego, rodzinnego, materialnego i przyrodniczego. Obrady sekcji rozpocznie wystąpienie Prof. Nyan Liu z Chin „Wykorzystywanie obrazkowych książeczek o emocjach w procesie rozwijania kompetencji emocjonalnych dzieci” i prof. Krystyny Nowak-Fabrykowskiej z USA „Utworzyć klasy wrażliwe kulturowo”. Sesje zakończy „lekcja przetrwania” zobrazowana poprzez opis losów polskiego zesłańca na Syberię.

W pierwszym dniu konferencji przewidziana jest sesja plakatowa. Swoje prace zaprezentują: Igor Ryzhov (Rosja) „Zrównoważone Przedszkole” – prawo dziecka do zdrowego środowiska, Reda Poneliene (Litwa) „Obraz dziecka w reklamach na Litwie”, Katarzyna Konopka (Polska) „Badania przesiewowe jako forma działalności profilaktycznej poradni psychologiczno-pedagogicznych”, Inessa Filippowa, Olga Lazorko (Ukraina) „Wartości rodziny ukraińskiej jako podstawa pomyślnego startu przedszkolaka”.

Uczestnicy konferencji będą mogli w tym dniu uczestniczyć w dwóch warsztatach:

„Za i przeciw angielskim „native speakers“ prowadzący B.Cs. Stephen Watts (Wielka Brytania) i „Dziecięce odkrywanie świata- pedagogika Marii Montessori” prowadząca Monika Pawluczyk-Solarz .

Drugi dzień Europejskiej Konferencji OMEP „Szacunek dla dziecka” rozpocznie się od prac w dwóch sekcjach. W obrady pierwszej sekcji pt. „Edukacja i rozwój dziecka” wprowadzi dr hab. Elżbieta Jaszczyszyn referatem pt. „Jaki model edukacji czytelniczej w przedszkolu? Kontrowersje wokół miejsca czytania w przekazie kulturowym przedszkola”. Następnie wystąpią prof. Xiaoping Yang (Chiny) „Studium przypadku opracowania programu zasobów międzykulturownych w przedszkolu na przykładzie placówki w regionie Tujia na południowy-wschód od Chong Quing”, Efthymia Gourgiotou (Grecja) „Edukacja międzykulturowa i ocenianie w przedszkolu: uwzględniając dzieci zróżnicowane kulturowo i językowo”, prof. Natalia Ryzhov (Rosja) „Wsparcie dla różnorodności w kulturze- wsparcie dla różnorodności w przyrodzie”, dr Małgorzata Kowalik-Olubińska „Konstruowanie porządku społecznego we wspólnocie rówieśniczej w toku dziecięcych rozmów”, Zoe Apostolou (Grecja) „Poznajemy siebie, poznajemy sztukę, poznajemy język…”–projekt dla przedszkola” oraz dr Agnieszka Olechowska „Metody wspierania dziecka z trudnościami rozwojowymi – szanse i zagrożenia”.

Sekcja druga pt. „Edukacja dziecka w różnych kontekstach cywilizacyjnych” zajmie się problematyką ucznia się dziecka w grupie rówieśniczej, dzieciństwem nasyconym kulturą masową, umiejętnościami informatycznymi przedszkolaków, aranżacją przestrzeni edukacyjnej dziecka i zadań osobistych stojących przed asystentami dzieci z autyzmem. Prof. Jørgen Boelskov z Danii przybliży zagadnienie wpływu studentów na nauczycieli akademickich i tworzeniu nauki.

Problematyka sekcji trzeciej pt. „Idee współczesnej edukacji kulturowej i wielokulturowej” odpowiada na palące zagadnienia współczesnego zróżnicowanego świata. Prelegenci zwrócą uwagę na dziecięce filozofowanie, możliwość dialogu w relacjach nauczyciel- dziecko, edukację regionalną i patriotyczną w przedszkolu, dialog kultur i znaczenie wydawnictw literatury pięknej w edukacji dziecka oraz przedyskutują problemy „polskich eurosierot”.

Drugiego dnia konferencji (19 kwietnia 2012 r.) w obradach plenarnych wystąpią: prof. Milada Rabusicova (Czechy), dr hab.Ingrid Engdahl (Szwecja) ,,Światowy projekt OMEP Edukacja dla zrównoważonego rozwoju w praktyce, dr hab. Monika Minowa (Słowacja) ,,Dziecko oczami profesjonalistów i amatorów”, prof. Józefa Bałachowicz (Polska) „Tutoring w kształceniu nauczycieli wczesnej edukacji”

Uczestnicy konferencji tego dnia będą mogli wybrać jeden z czterech warsztatów: „Przygody Innego” – bajki w edukacji międzykulturowej” prowadzaca-Anna Młynarczuk-Sokołowska, „Wielokulturowość w codziennej pracy przedszkola” prowadzace-Hanna Strojewska, Monika Czarnecka- Zreda, ,,Tradycyjne zabawki hinduskie- łącznik z przeszłością” prowadząca Sophie Ahmed (Indie), „Rola otoczenia Montessori w rozwijaniu umiejętności pisania i czytania dzieci” prowadzące-dr Iwona Zwierzchowska, dr Małgorzta Centner-Guz.

Trzeciego dnia konferencji zmienia się jej formuła i dlatego zaproszeni goście z kraju i z zagranicy będą mogli zaobserwować, porównać i przeanalizować najciekawsze polskie praktyki oświatowe. Uczestnicy konferencji będą uczestniczyli w licznych wyjazdach studyjnych zorganizowanych przez warszawskie przedszkola i szkoły podstawowe współpracujące z Polskim Komitetem OMEP. Goście konferencji zostali zaproszeni na warsztaty szkoleniowe do następujących warszawskich przedszkoli: Przedszkola nr 1, Przedszkola nr 7 z Oddziałami Integracyjnymi, Przedszkola nr 25, Przedszkola nr 31 im. Z. Witwickiego, Przedszkola nr 44, Przedszkola nr 126 , Przedszkola nr  306 „Mali optymiści”, Przedszkola nr 327, Przedszkola nr 334 im. „Jasia i Małgosi”, Przedszkola nr 366, Przedszkole nr 395, Przedszkola nr 401, Przedszkola nr 351, Przedszkola nr 407, Przedszkola nr 56 „Wesołe Kubusie”, Przedszkola nr 416.

Uczestnicy konferencji będą mogli zaobserwować warunki nauki uczniów sześcioletnich w dwóch warszawskich szkołach podstawowych: Szkole Podstawowej Nr 322 im. Jana Brzechwy i Szkole Podstawowej Nr 323 im. Polskich Olimpijczyków.

Zaproponowana przez nauczycieli tematyka spotkań w placówkach jest różnorodna i obejmuje wszystkie problemy zarysowane w profilach konferencji:

• Metoda projektów „Syrenka z za Żelaznej Bramy”: kulturowość lokalnej społeczności, architektura stara i nowa, różne syrenki warszawskie, lokalne legendy.
• Warsztaty kulinarne z uwzględnieniem kuchni regionalnej (polskiej).
• Spotkanie z twórczością Janiny Porazińskiej – „Impresje literacko-teatralne”
• „Zdrowa kuchnia przedszkolaka” – cykl zajęć kulinarnych
• Ogólnopolski program „Optymistyczne przedszkole” autorstwa Ireny Dzierzgowskiej i Mirelli Nawrot
• Zajęcia  z cyklu „Zbieram, poszukuję, badam” w oparciu o program Doroty Dziamskiej
• Ogólnopolski program „Kraina dzieci w Europie –bis” autorstwa Ireny Dzierzgowskiej i Mirelli Nawrot
• „Ocalić od zapomnienia” tradycje i zwyczaje polskie
• „Wesoły i zdrowy przedszkolak” zajęcia rozwijające sprawność ruchową dzieci
• „Woda źródłem życia” cykl zajęć edukacyjnych badawczych i kulinarnych.
• Obniżanie wieku spełniania obowiązku szkolnego dziecka sześcioletniego, a organizacja pracy szkoły
• „Nasze przedszkole wczoraj i dzisiaj” prezentacja oraz warsztaty związane z kulturą i tradycją regionu
• „Tyle daje mi Przedszkole” różnorodne metody wykorzystywane przez nauczycieli w codziennej pracy dydaktycznej

W dwóch przedszkolach odbędą się warsztaty „Jak organizować zajęcia z języka angielskiego w przedszkolu” oraz spotkania organizacyjne związane z realizacją projektów międzynarodowych we współpracy z Światową Organizacją OMEP.

Konferencja OMEP „Szacunek dla dziecka” jest poprzedzona regionalnym spotkaniem Europejskich Komitetów OMEP, wizytą przedstawicieli ……wielu krajów w Senacie RP i na Zamku Królewskim w Warszawie. Ponieważ organizatorom konferencji zależy na promocji Warszawy i kultury polskiej osoby uczestniczące w konferencji będą mogły skorzystać z oferty artystycznej Teatru Wielkiego, wycieczki autokarowej po Warszawie, spaceru po Starym Mieście, wizyty w Centrum Nauki Kopernik i oferty integracyjnej „Biesiada polska”.

Autor notatki prasowej

dr Jolanta Andrzejewska

Prezes OMEP Oddział w Lublinie

Członek Komitetu Naukowego Konferencji