Refleksyjny nauczyciel – Ja – Dziecko – Środowisko Lokalne

Występ grupy teatralnej i tanecznej z Przedszkola Samorządowego nr 47 „Z Uśmiechem” w Białymstoku prowadzonej przez mgr Alinę Kippnich był wstępem artystycznym do całodziennych rozważań dotyczących nauczyciela jako osoby refleksyjnej i działającej w środowisku lokalnym i na jego rzecz.
Wszyscy uczestnicy Konferencji otrzymali biuletyn, w którym oprócz tekstów wystąpień dodatkowo zamieszczono następujące artykuły: dr Agata Jacewicz (Przedszkole Samorządowe nr 48 w Białymstoku) – Kluczowe kompetencje współczesnego nauczyciela, dr Elżbieta Jaszczyszyn (Uniwersytet w Białymstoku) – Wspieranie dziecka w okresie rozwijającej się niezależności wskaźnikiem jakości działań pedagogicznych, mgr Elżbieta Piórkowska (Przedszkole Samorządowe nr 78 w Białymstoku) – Muzyka i ruch w przedszkolu – potrzeba i przyjemność, dr Jacek Zbigniew Górnikiewicz, dr Elżbieta Jaszczyszyn (Uniwersytet w Białymstoku) – Ważność wiedzy nauczycielek o małych dzieciach i o rzeczach dla tych dzieci ważnych.
Modelowanie postaw wymaga od nauczyciela „pracy nad sobą”. Wymaga używania własnych postaw, działań, jako narzędzi w pracy dydaktycznej i wychowawczej. Człowiek zaangażowany, osobiście prezentujący swoje postawy i przemyślenia, jest człowiekiem autentycznym, wolnym i odpowiedzialnym za głoszone wartości. Jest wtedy nieskrępowany, a przez to przekonujący. Każdy z nas ma wolną wolę, dlatego działając wybiera to, co chce uczynić, dzięki temu jest panem samego siebie. Człowiek musi zaznaczyć „swoje ja” w stosunku do świata zewnętrznego (…). Nikt nie może podstawić swojego aktu woli za mój (…)”. Zdarza się, że ktoś bardzo chce, aby inny chciał tego, czego on bardzo chce. Ma to najczęściej miejsce w postawach agresywnych, dominujących i jest to działaniem wbrew ludzkiej wolności i prowadzi do konfliktów. Fundamentem całego systemu oświaty XX wieku, jest niewątpliwie, współdziałanie i uczenie się od siebie nawzajem. Jest to niezwykle cenna metoda doskonalenia i nabywania umiejętności. Wykorzystywanie w nauczaniu wiedzy, doświadczeń i osobistego potencjału pojedynczych uczestników, przejawia się we wzajemnym stymulowaniu się i motywowaniu. Dlatego nie bójmy się pokazać swojej prawdziwej twarzy, bo tylko wtedy będziemy prawdziwi i godni zaufania i pozyskamy przyjaźń, szacunek i autorytet wśród uczniów.